Pojęcie gender oznacza określenie płci, którą reprezentuje dany człowiek. Pojawiło się u schyłku wieku XX. Nazwa może być używana wymiennie z pojęciem sex, ponieważ znaczy to samo, co płeć. W skład gender wchodzą cechy charakteru, ich wpływ na zachowanie człowieka, a także stereotypy, które już na dobre wcieliły się w nasze życie. Ludzie kierują się stereotypami jednak tak naprawdę nigdzie nie jest zapisane, jakie atrybuty są przypisane mężczyźnie, a jakie kobiecie.
Do napisania tego artykułu skłoniło mnie pewne zjawisko. Film opowiadał o mężczyźnie, który został wygnany ze swojej wioski. Powód był jeden, jednak bardzo wstrząsający. Mężczyzna nie był akceptowany przez swoją rodzinę. Społeczeństwo nie potrafiło zrozumieć tego, że osobnik płci męskiej zakłada na siebie ubrania przeznaczone dla płci żeńskiej. Dla społeczeństwa był to wielki szok i coś, czego nie potrafili przyjąć. Filmowy bohater poradził sobie jednak z tym trudnym wyzwaniem i ze swojej inności zrobił atut. Wziął życie w swoje ręce i zaczął kierować nim według własnego planu. Przez jego publiczny coming – out inni również odważyli się mówić o tym, kim tak naprawdę się czują i zacząć i wyrażać siebie poprzez strój jak i zachowanie. Mężczyzna dziś prowadzi swój własny program telewizyjny i ma wielu zwolenników. Cieszy się życiem i czerpie z niego to, co najważniejsze. Zainteresował mnie ten temat bardzo mocno, ponieważ film odzwierciedla poniekąd moje życie.
Prawdziwym znaleziskiem okazała się trzecia płeć, czyli transwestyta. Jest to ciągle coś nowego i nie do końca zrozumiałego przez społeczeństwo. Odbija się to głównie na mężczyznach, którzy przebierają się w damskie ubrania, zakładają buty na obcasie i wykonują makijaż. Czują się po prostu kobietami, jednak ich uczucia i rozum znajdują się w niewłaściwym ciele. Jak można odczytać również z encyklopedii i słowników wyrazów obcych, transwestytyzm to zdaniem badaczy zaburzenie. Można je podzielić typ o podwójnej roli. Polega on na przebieraniu się w ubrania przyjęte przez społeczeństwo, jako damskie. Osoba, u której występuje ten rodzaj transwestytyzmu czerpie radość upodobaniem się do płci przeciwnej tylko chwilę, jednak bez pragnienia zmiany na stałe swojej płci. Drugą odmianą jest fetyszystycznym, który występuje wtedy, gdy heteroseksualny mężczyzna, chcąc osiągnąć seksualną rozkosz przebiera się w kobiece stroje i masturbuje się przy tym lub odbywa stosunek seksualny. Jest to osoba niewyróżniająca się z tłumu, która jedynie od czasu do czasu ubiera się w damskie stroje. Ta nagła potrzeba pojawia się u niego jedynie, co pewien okres. Inną odmianą jest aseksualny transwestytyzm polegający na odczuwaniu radości z chwili, kiedy poprzez ubrania człowiek identyfikuje się z płcią przeciwną. Jednak w tym przypadku nie ma to nic wspólnego z odczuwaniem seksualnej radości. Zachowaniem, z którym musi zmierzyć się większość takich osób jest transfobia. Zjawisko to polega na dyskryminacji płci przeciwnej. Takie zachowania ze strony drugiej osoby kończą się zazwyczaj na napaści, pobiciu lub w najgorszym wypadku śmierci. Zazwyczaj takie ataki mają swoje korzenie na niezrozumieniu identyfikacji płciowej przez resztę społeczeństwa. Przez to transwestyci poprzez większość swojego życia czują się osamotnieni i nie odnajdują się w otaczającym środowisku, ponieważ towarzystwo ich nie rozumie.
Jak ja widzę gender? Z uwagą prześledziłem etapy z tym związane. Osobiście stwierdzam, że określenie płci zostało niepotrzebnie wprowadzone, ponieważ jedynie ogranicza ludzi do wyrażania siebie. Każdy powinien mieć prawo wyboru tego, w co chce się w danej chwili ubrać, jak zachowywać i w jaki sposób pokierować swoim życiem. Nazwa trzeciej płci także obecnie się nie sprawdza, ponieważ dlaczego w jakikolwiek sposób szufladkować danego człowieka. Mężczyzna nie musi zachowywać się po męsku, a kobiety nikt nie zmusza do zakładania krótkich spódnic i bluzek z głębokimi dekoltami. Ale my właśnie w taki sposób właśnie nauczyliśmy się myśleć, że jestem daną płcią i muszę ogrywać identyczną rolę jak moi rodzice, a wszystko, co inne jest złe. Często zapominamy, że nie każdy jest taki jak my sami i nikt nie być identyczny. Właśnie, czym jest ta inność? Tym, że mężczyzna nosi obciślejsze ubrania? Chodzi w ręku z torebką i pomalowanymi ustami? Myślę, że ta inność jest stworzona właśnie przez nas samych. Ktoś jest inny, bo nie wygląda tak samo jak ja i to właśnie ludzie są największymi wrogami dla samych siebie.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz