Zastanawiając się nad pojęciem związanym z tożsamością narodową, a kulturą na samym wstępie mogę stwierdzić, że jest to bardzo ruchomy i drażliwy temat dla zarówno dla Polaków mieszkających w Polsce jak i tych którzy mieszkają poza granicami naszego państwa. Osobiście jestem dumny z tego, że mamy hymn, godło i kulturę, o którą staramy się dbać i przekazywać na następne pokolenie.
Moim zdaniem normy związane z tożsamością narodową powinny dotyczyć każdego człowieka z osobna i w żadnym wypadku nie powinny być z góry nikomu narzucone, ponieważ każdy człowiek jest inny i to on decyduje jaką ma tożsamość narodową. Z jednej strony mamy już 2013 rok, a z drugiej mentalność większości Polaków z biegiem lat całkowicie się nie zmieniła. Osobiście jestem dumny z tego, że urodziłem się w Polsce, a z drugiej niekiedy się tego wstydzę. Wstydzę nie dlatego, że w ostatnim czasie coraz częściej i głośniej mówi się o kryzysie, którego moim zdaniem wcale nie ja, ponieważ co niedziele widzę sporą ilość ludzi w centrach handlowych. Jest mi wstyd dlatego, że nasze myślenie opiera się w większości na stereotypach, które są przekazywane z pokolenia na pokolenia. Zupełnie nie potrafię zrozumieć dlaczego spora część naszego społeczeństwa jest homofobami. Ta sytuacja jest moim zdaniem bardzo żenująca i zdecydowanie ma negatywny wpływ na opinie naszego państwa. Nie chodzi mi o to aby każdy uwielbiał geja czy lesbijkę, ale o to aby jeden człowiek tolerował drugiego. Tak naprawdę często przy kierowaniu się stereotypami zapominamy o tym, że nikt nie wybierał jakim człowiekiem się urodziny ani również jaką sytuację materialną będą mieli jego rodzice. Niemowlak jest tylko małą bezbronną istotą ludzką i już nic na to nie poradzi, że w dorosłym życiu będzie interesował się tą samą płcią. Homoseksualizm nie jest chorobą jednostki, ale chorobą umysłu społeczeństwa. Tak naprawdę do bycia w pełni szczęśliwym i w pełni zadowolonym w moim kraju braku mi jedynie tolerancji i szacunku do drugiego człowieka, bez względu na narodowość czy tożsamość. Wiem jednak, że sytuacja się za szybko nie zmieni. Jest to przykre ale prawdziwe.
Tożsamość narodowa, kojarzy mi się również z religią naszego kraju. Chrześcijaństwo zdecydowanie jest religią, którą wyznają Polacy. Prawie każdy z nas jest osobą wierzącą w Boga lub tak przynajmniej się deklaruje. Nie rozumiem tylko tego dlaczego jeśli wyznaje się inną religię w Polsce to jest się za to tępiony. Jestem zdania, że religia należy do wyboru każdego z nas i nikt nie powinien narzucać nam swojego zdania w tym przypadku, ani również wywierać na nas presji. Tak naprawdę od zawsze zastanawiałem się nad pytaniem, Dlaczego chrześcijaństwo jest religią „dobrą” i prawidłową i dlaczego inne osoby należy nawracać i przedstawiać im chrześcijaństwo. Jak do tej pory nikt nie potrafił mi tego jeszcze wytłumaczyć. Myślę jednak, że to kwestia dotycząca stereotypu i naszego przyzwyczajenia, bo jak zaobserwowałem nasz naród rzadko jest gotowy do jakichkolwiek zmian, ponieważ jest nam lepiej z tym co mamy.
Jeśli chodzi o miejsce zamieszkania to zarówno w Polsce jak i zza granicą czuję się Polakiem. W ostatnim czasie również wiele osób zaczęło wyjeżdżać zza granicę w poszukiwaniu pracy. Wiem, z własnego doświadczenie, że w takich momentach jest człowiekowi ciężko i przez cały swój pobyt myśli o powrocie do domu. To właśnie ta tęsknota za swoim domem jest również dla mnie tożsamością narodową. Podsumowując tożsamość narodowa, powinna być określana przez to co czujemy w głębi swojej duszy. Przede wszystkim ma to być prawdziwe uczucie i jakakolwiek więź emocjonalna.
xoxo
BVL
xoxo
BVL
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz